Zondagmiddag,
Zo ziet er dat ongeveer uit voordat de wedstrijd begint.
Wat er voor een werk er allemaal komt kijken om een simpel indoor atletiekwedstrijdje te organiseren daar heb je eigenlijk geen weet van als je niet bij de organisatie er van betrokken bent. Een wedstrijdje voor alle jeugdgroepen vanaf de kleinste pupillen tot en met de A-junioren. Iedereen doet dan aan 3 onderdelen mee. Een sprint over 35 m, kogelstoten en hoogspringen.
Het begint al in het voorjaar met het vastleggen van de datum en de het huren van de sporthal.
Vervolgens als de datum naderbij komt moet er de mogelijkheid zijn om in te schrijven. Afhankelijk van dat aantal wordt er door de wedstrijdleider een programma opgesteld met een tijdspad op welk moment een onderdeel kan beginnen of eindigen.
Er zal een jury moeten zijn die op de diverse onderdelen alle prestaties vastlegt. Die prestaties zullen moeten worden ingevoerd om aan het einde van de dag de juiste volgorde in beeld te krijgen derhalve is een wedstrijdsecretariaat nodig met voldoende bezetting.
Maar eerst zullen alle materialen die nodig naar de sporthal vervoerd moeten worden en opgebouwd en neem van mij aan dat hoogspringkussens zwaar en lastig hanteerbaar zijn. Daar heb je nog al wat handjes voor nodig. Ze moeten er wel zijn.
Trots op hun medaille en diploma
De veiligheid moet worden geborgd. Er zal dus EHBO moeten zijn. Er moet een calamiteitenplan geschreven zijn. Als buitenstaander sta je er niet zo bij stil maar het moet er wel zijn. En je kunt van alles geregeld hebben en denken nu kan ons niks gebeuren. Altijd is er wel iets waardoor je moet improviseren om de wedstrijd tot een goed einde te brengen.
Normaal gesproken hoef ik alleen maar de handjes te zijn om op te bouwen maar deze keer was een deel van onze organisatie met andere dingen bezig en mocht ik opdraven. Best veel werk maar eerlijk is eerlijk. De handen die ik had kunnen regel deden het prima en de wedstrijd kon mooi op tijd beginnen. Om 17.30 u. was ik thuis en hoeft er maandag alleen nog wat spullen te worden opgeruimd. Best een leuke sportdag.
Nog steeds erbij!!
Blij dat ik vanmorgen ook weer naar het bos kon om daar een training te doen. Dat was een groot aantal met me eens want het was er druk. Een stevige training van gemaakt. Bij de kern van de training ging iedereen op een lange maar modderige dreef van start voor 5′ dan floot ik af en wandelde men voor 1′ verder door daarna weer een fluitsignaal en dan deze afstand in 5’weer terug. Aardig wat op tempo erbij om op tijd terug te zijn.
Na een paar minuten rust datzelfde nog eens voor 4-3 en 2 minuten. Dus het snelheidsverschil tussen heen en terug weg werd steeds iets groter. Fout inschatten werd meedogenloos gestraft.
Bij de thee na afloop van de training was er iets lekkers te eten. Walter had een traktatie bij nog voor zijn 82-ste verjaardag. Met recht een krasse knar!
Hardlopen 