Hardlopen

Weekend,

Als Sjan en ik vrijdag tegen het middaguur richting Zeeland rijden hebben we beiden wel iets het gevoel van een bijzonder weekend in te gaan. Lang naar toe gewerkt en nu bijna zover. Er is nu nog een mager zonnetje maar als de afstand vordert gaat het over in wind en regen. Toch gaan we kijken naar de Ladys Run. Want ik weet dat Jacqueline en Dannielle van start gaan. Wat een omstandigheden. Nat, wind, nat en nog eens wind. Als dit morgen zo ook is dan wordt het wel een heel bijzondere marathon. Maar wat leuk om beide dames te ontmoeten. Grappig eigenlijk meteen het gevoel te hebben ze al lang te kennen.

Zaterdag de dag van de waarheid.

Samen in de bus die ons naar Burgh zal brengen is het wel duidelijk, hier gaan vandaag geen "pannenkoeken" van start. Luisterend hoor ik, vandaag mijn 98ste, mijn 20ste en daar zit ik dan met 14 jaar geleden mijn laatste. Maar allemaal maken ze zich toch zorgen om de wind die hard tegen zal blazen. In de sporthal aankomend zie ik meteen Janna en Ronnie en meteeen daarna Rik. Even kletsen en dan voorbereiden. Al lopend naar de start is daar Ruud die is gefietst van Zoutelande naar de start. Het doet me goed hem te zien. Hij krijgt een bidon mee met drinken voor me. Wachtend op het startschot komt ook Ton me nog een hand geven en vlug even kennis maken. Jammer niet meer gezien. Dan van start rustig beginnen. In de eerste paar km’s tref ik bijna mijn hele familie. Een paar had ik er wel verwacht maar niet zoveel. Ik zal ze nog wel een paar keer tegen komen vandaag. De eerste 5 km. klok ik op 26’16" dat is echt een kalme start. Iets gas erbij. Wat een schitterende omgeving. Probeer wat beschutting te zoeken in groepjes. Twijfel.. niet snel genoeg? Wind trekt aan. Volgende 5 km in 24’10". Mooi.. daar kan ik mee leven. Wat er nu eigenlijk aan de hand is weet ik niet precies maar ik mis het 15 km punt. Wie ik niet mis is Jacqueline op 16 km. Voel me enorm sterk nog. Dan draaien we het strand op bij Vrouwepolder. Dit is een pittig stuk zie om me heen de eerste mannen al sterven. Jeroen heeft vanochtend nog een training gedraaid van de zaterdaggroep maar staat nu wel hier me aan te moedigen. Hij loopt een klein stukje mee. Ik kan dan net even aansluiten bij 2 mannen om even in de luwte te kunnen. Zeg dag wel… luwte!! De wind neemt alsmaar toe. Het HM-punt klok ik op 1:45’11" want ook 20 km heb ik gemist. Even rekenen. Laatste 11,1 km in 54’45". 25 km. punt gemist!  Voel me nog steeds goed. Dan het strand af de duinpaden op. Alle deelnemers hebben een startnummer met hun voornaam er duidelijk op. Goeie zet van de organisatie. Aanmoedigingen met je eigen naam doen je zo goed. Weer al mijn familie die hebben er zin in wat een lawaai!! Het 30 km punt doorkomst 2:31’04" nog steeds gaat het prima. Laatste 9 in 45’52".  Op 35 km. voor mijn gevoel nog geen sleet erop. Klopt aardig 25’12" over de laatste 5 km. Dan de Hoge Hill op, omhoog, omlaag en weer omhoog en de wind recht op kop. Het buldert!! Startnummer waait zelfs los. Ik voel het…hier ga ik inleveren. Mijn tempo gaat wat terug. Ik begin nu ook wat meer dubbeltjes te zoeken. Ze zijn er niet!! Laatste 5 km. 30’16". Uiteindelijk richting Zoutelande het gevoel om naar huis te lopen. Maar dan komen de trappen. Janna gaat net tegelijk met me naar boven ze maakt een misstap geef haar een hand voor de balans. Op km 39 gaat het mis. Mijn kuiten gaan protesteren tussen de palen doordraaien is lastig bijna stoppen en weer in gang trekken. Even wandelen? Ben je bedonderd je bent hier om te lopen en niet om te wandelen. Moet er toch aan toegeven. Tussen 35 en 40 km heb ik 30′ nodig. Dan de laatste trap de boulevard op, daar is Bjorn.. kop omhoog, Tiny, voor de foto. Ik weet het niet. Dan de laatste bocht en de Langstraat in.. niemand meer gezien. De finish!! 3:40’24". Als ik binnen ben in de grote tent zijn ze allemaal daar en komt de ontlading van een half jaar hard werken naar deze dag toe. Dit moment zal ik niet licht vergeten. Het was het enige moment met nattigheid vandaag.
Bij de prijsuitreiking mag ik zelfs op het podium voor de 2de plaats in mijn categorie. Een Zeeuwse kei mag mee naar huis.

Op zondagochtend even een klein stukje uitlopen. Dribbelen en wandelen afwisselen de benen voelen niet slecht.
Op maandag naar huis wat een weekend!!