Donderdagmiddag,
Maar een stukje doen dan?
Dat het gisterenavond op de baan druk zou worden daar had ik met mijn twee collega-trainers wel op gerekend maar hier hadden we niet echt rekening mee gehouden. Buiten het feit dat er tov vorige week nog een 5-tal extra instromers waren van de laatste run2thestart kwam er ook nog een aantal aanwaaiers opdagen. Aanwaaiers zijn lopers die voor zichzelf al wel bezig zijn maar voor hun gevoel niet echt vooruitgang meer boeken of voelen dat ze iets missen. Iets missen in zin van begeleiding of sturing. Ik denk dat ze bij ons aan het juiste adres zijn.
De volgende reden van het zo druk zijn is ook een gevolg van het feit dat het vanavond Sinterklaas avond is. Dus aantal recreanten van de donderdagavondgroep zijn ook komen aansluiten. Mijn telling kwam ongeveer uit op een 70-tal.
Da’s werken geblazen. Toch denk ik dat iedereen met een tevreden gevoel op huis aan ging. Van mij mag het deze bezetting.
Bomen weg, pad weg!
En dan vanmorgen onze duurloop. Nu ik dit schrijf weet ik in ieder geval zeker dat het op een gunstig tijdstip was om buiten te zijn. Het was weliswaar best koud want op de vijvers lag een dun laagje ijs. Ik zie Harrie en Maria daar al glunderend naar kijken. Ze zijn in hun gedachte hun schaatsen al uit het vet aan het halen. Die maken graag een tochtje. Mij niet gezien. Ik was een schaatser op de vierkante meter. Doe het ook niet meer want ik ken mezelf. Want na even op mijn schaatsen gestaan te hebben vraag ik me af of ik bepaalde capriolen nog steeds zou kunnen. Nee…ik waag me er niet meer aan. Gebroken botten genoeg gehad.
Laat mij maar lekker lopen. Vandaag een km of 18.
Meteen ook een stukje parcoursverkenning gedaan voor de training van zondag. Je bent het bos met de bosomvorming niet meer zeker. Vandaag is er nog een pad en morgen niet meer. Nu weet ik dat ik zondag vooruit kan.
Hardlopen 