Hardlopen

Woensdag,

Als de straat voor mijn huis de maatstaf zou zijn voor de rest dan is vanavond de training amper te doen. Ja.. zelf in je eentje misschien wel maar om verantwoord met een groep op stap te gaan. Dat is weer een ander verhaal. En de baan ligt er dan ook nog zo bij zoals op de foto te zien is. Moet ik vanmiddag maar even de fiets op of ik een rondje kan vinden dat redelijk te doen is. En warempel niet ver van onze baan vindt ik een parcours wat te doen is. Er zitten 2 oversteken in waar opgelet moet worden. Met Jeroen spreek ik af dat wij die oversteken tijdens de tempo’s bemannen en wat opletten.
En wat denk je het werd een training die er zijn mocht. Niks glad, niks onveilig. Nou moet ik zeggen dat de groep iets minder groot was dan dat we normaal gewend zijn. Op het programma stond een baantraining met 2 series 800-600-400 met 200 rust. Nu op de weg veranderde dat in 2 series 5′-4′-3′ met 1′ rust. Ik mag wel zeggen dat er voortvarend werd doorgelopen. Dan nog een flink stuk uitlopen. De groep tevreden, Jeroen tevreden en ik tevreden. En de thuisblijvers dan? Kei ongelijk!!Moeten ze maar komen!!

Donderdag,

Als ik vanmorgen buiten kijk is het zo een klein wereldje dat ik me afvraag of die wel groot genoeg is om vandaag 20 km vol te kunnen maken. Maar goed we gaan het erop wagen. Ron en Maria als gezelschap en even later Harrie nog. Van zijn huis af het natuurgebied in om te controleren of dat de cross voor zondag er terecht uitgehaald is. Ja… er valt wat voor te zeggen! Als het zo hard bevroren blijft en met de sneeuw en je loopt met een paar honderd man een keer of 7 dit rondje zal het idd. steeds gladder gaan worden. Nu gaan we gewoon zondag flink trainen ipv. het crossje.
Met de mist en een paar graden onder nul voelt het best fris aan. Ik heb 3 laagjes kleren aan en dat is warm genoeg alleen mijn handen zijn altijd koud.
Op het ogenblik dat we bij de bevroren vijver aankomen zou je denken er wel schaatsers aan te treffen maar wat denk je.. niet één. En het ligt er zo supermooi bij.
Het wildviaduct waar de groep zondag liep is aan het fietspad niks gedaan, niet gestrooid, niet geschoven, niks. Moet trouwens ook niet daar. Maar door de deels losse en voor een deel vastgetrapte sneeuw loopt het aardig lastig naar boven. Maar wat knispert dat toch heerlijk onder je voeten! Vanaf dit punt is het nog 20 min. naar huis. Altijd een goed ijkpunt of er nog een lusje bijgemaakt moet worden om de afstand en tijd vol te maken. Op mijn klok 2:03′ onderweg geweest. Effectief volgens de FR405 van Ron 1:59 en een afstand van 19 km. Met de sneeuw en de mist een heel bijzonder loopje!
Volgende week een min. of 10 langer. Uiteindelijk voor de langste voor R’dam 3:10′ max.